هوش مصنوعی و تصمیم گیری در سیاست خارجی
به گزارش سرگرمی کامپیوتری، هوش مصنوعی دیگر تنها یک فناوری آینده نگرانه نیست؛ بلکه به بخشی از زندگی روزمره ما تبدیل گشته است. یکی از حوزه هایی که این فناوری در آن نقش آفرینی می کند، سیاست خارجی است؛ اما آیا هوش مصنوعی می تواند تصمیمات کلان بین المللی را متحول کند؟
به گزارش سرگرمی کامپیوتری به نقل از ایسنا، در سالهای اخیر، با رشد فزاینده داده ها و پیچیدگی تصمیم گیری های بین المللی، سیاست گذاران به دنبال روش هایی برای بهبود تصمیم گیری های خود بوده اند. به صورت سنتی، این تصمیمات بر تجربه، دانش و تحلیل کارشناسان متکی بوده است؛ اما افزایش حجم اطلاعات و سرعت تحولات جهانی، احتیاج به ابزارهای جدید را بیشتر کرده است.
در این میان، هوش مصنوعی بعنوان ابزاری توانمند مطرح شده که می تواند حجم انبوهی از اطلاعات را تحلیل کرده و به سیاست گذاران در پیشبینی نتایج تصمیماتشان کمک نماید. با این حال، این فناوری چالش هایی هم بهمراه دارد، همچون نگرانی های در ارتباط با دقت الگوریتم ها، سوگیری های داده ای و مسایل اخلاقی مرتبط با استفاده از هوش مصنوعی در سیاست خارجی.
در همین راستا، علی امیدی، دانشیار روابط بین الملل در دانشگاه اصفهان، بهمراه یکی از همکاران دانشگاهی خود، پژوهشی را در این حوزه انجام داده اند. این پژوهش با هدف بررسی ظرفیت ها و چالش های استفاده از هوش مصنوعی در تصمیم گیری سیاست خارجی انجام شده است. محققان کوشیده اند تا مشخص کنند که هوش مصنوعی تا چه اندازه می تواند در این عرصه نقش ایفا کند و آیا می تواند جایگزین تصمیم گیرندگان انسانی شود یا خیر.
برای انجام این پژوهش، از یک روش ترکیبی استفاده شده است. به این معنا که محققان هم از روش های کیفی و هم از روش های کمی بهره برده اند. در مرحله اول، اطلاعات در رابطه با کاربرد هوش مصنوعی در سیاست خارجی از راه بررسی پژوهش های پیشین جمع آوری شد. سپس، برای سنجش دقت و اعتبار فرضیات پژوهش، از نظرات ۱۲ متخصص حوزه سیاست خارجی و هوش مصنوعی استفاده شد.
در نهایت، نتایج این پژوهش با استفاده از ابزارهای تحلیل داده بررسی گردید تا مشخص شود که هوش مصنوعی چگونه می تواند در فرایند تصمیم گیری سیاست خارجی مورد استفاده قرار گیرد.
نتایج این مطالعه نشان دادند که هوش مصنوعی، علیرغم توانایی بالای خود در پردازش و تحلیل داده های کلان، هنوز قادر به تصمیم گیری مستقل در سیاست خارجی نیست. این فناوری می تواند بعنوان یک ابزار کمکی برای تحلیل داده ها، ارزیابی ریسک ها و شبیه سازی مذاکرات دیپلماتیک مورد استفاده قرار گیرد، اما تصمیم گیری نهائی همچنان نیازمند قضاوت انسانی است.
همچنین محققان دریافتند که هوش مصنوعی می تواند به سیاست گذاران کمک نماید تا تصمیمات سریع تر و آگاهانه تری بگیرند. بعنوان مثال، این فناوری می تواند اطلاعات گسترده ای را که در فرآیندهای دیپلماتیک مطرح می شود، پردازش کرده و پیشبینی هایی در رابطه با نتایج احتمالی هر تصمیم عرضه نماید. با این وجود، چالش هایی هم وجود دارد، همچون امکان سوگیری در داده ها، صدمه پذیری در مقابل اطلاعات جعلی و ملاحظات اخلاقی مانند کاهش خلاقیت انسانی در تصمیم گیری.
یکی از نکات کلیدی که این پژوهش بر آن تاکید دارد، اینست که باآنکه هوش مصنوعی می تواند به بهبود کیفیت تصمیم گیری ها کمک نماید، اما وابستگی بیش از اندازه به این فناوری می تواند مشکلاتی ایجاد نماید. برای نمونه، تصمیم گیری های کاملا مبتنی بر الگوریتم ها امکان دارد نتوانند پیچیدگی های سیاست خارجی را به درستی درک کنند، چونکه این حوزه نیازمند توجه به عوامل انسانی، فرهنگی و تاریخی است که به سادگی در داده های کمی قابل اندازه گیری نیستند.
با توجه به این یافته ها، محققان پیشنهاد می کنند که کشورها از هوش مصنوعی بعنوان یک ابزار کمکی برای سیاست گذاران استفاده کنند، نه بعنوان جایگزینی برای آنها. همچنین، ضروری است که در طراحی و استفاده از این تکنولوژی، به مسایل اخلاقی و امنیتی آن توجه ویژه ای شود.
در نهایت، آن چه مشخص است اینست که هوش مصنوعی می تواند اهمیت بالای ی در آینده سیاست خارجی ایفا کند؛ اما این نقش باید بگونه ای باشد که در خدمت تصمیم گیری انسانی قرار گیرد، نه این که جایگزین آن شود.
نتایج جالب این پژوهش در فصلنامه «پژوهش های راهبردی سیاست» انتشار یافته است؛ نشریه ای علمی که وابسته به دانشگاه علامه طباطبائی است و به انتشار تحقیقات حوزه سیاستگذاری و روابط بین الملل می پردازد.
منبع: سرگرمی كامپیوتری
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب