پدر هیدروژئولوژی ایران مطرح كرد
لحظات سختی را پس از ۵۰ سال مطالعه در حل بحران آب می گذرانم
به گزارش سرگرمی کامپیوتری، پدر هیدروژئولوژی ایران با تأکید بر این که برای حل مشکل بحران آب تا آن زمان که متخصصان این حوزه داده ها را نداشته باشند، هوش مصنوعی دراین خصوص به ما کمکی نمی کند، اظهار داشت: یکی از راهکارهای اساسی ما در حل بحران آب، نصب کنتور در چاه های کشور است که گفته می شود این کنتورها 30 درصد خطا دارند، در صورتیکه هزینه وارد کردن کنتورهای هوشمند به اندازه یک سد بزرگ است و می تواند در مدت 3 سال مشکلات کشور را دراین خصوص حل کند.
به گزارش سرگرمی کامپیوتری به نقل از ایسنا، پروفسور عزت الله رئیسی اردکانی، استاد دانشگاه شیراز و پدر هیدروژ ئولوژی ایران امروز در چهل و سومین گردهمایی علوم زمین که در سازمان زمین شناسی برگزار شد، اظهار داشت: من خویش را مرد داده می دانم، چون در همه این سال ها تحقیقی انجام نداده ام که حاصل آن «داده» نباشد و آن چه که امروز ارائه می دهم، بر مبنای «داده» است.
وی از مفهومی به نام چالش هوش مصنوعی در این گردهمایی سخن گفت و اضافه کرد: برای توسعه اساسی سرزمینمان استفاده از هوش مصنوعی یکی از ستون های آن است به شرطی که تعریف ساده هوش مصنوعی را رعایت نماییم. هوش مصنوعی عبارت است از شبیه سازی هوش بشر توسط علوم کامپیوتر و آفریده انسان است و این انسان است که خطا ندارد؛ ازاین رو هوش مصنوعی را خدا نکنیم، بلکه بنده ما است، چون در آن احتمال اشتباه وجود دارد.
رئیسی اردکانی افزود: این که می گویم چالش هوش مصنوعی، برای اینست که مشاهده می کنم هر موضوعی از علم و فناوری که از خارج وارد کردیم، ماهیت آنرا در ایران عوض کردیم، گاهی نمونه آن طرح جامع شهری است که در آن اعلام می شود که همه طراحی ها بر مبنای سه طبقه است و شهرداری پول ندارد و این میزان را ۶ طبقه در کوچه ۸ متری ارتقاء می دهد. نمونه دیگر سیستم آموزشی است. در زمانیکه در دبیرستان تحصیل می کردم، ۱۰ مساله را حل می کردم، در حالیکه راهکار آنرا خودم پیدا می کردم، ولی کنکور این نظام را بر هم زده و ما در کنکور خلاقیت دانش آموزان را کشتیم.
استاد دانشگاه شیراز با تکیه بر این که نگرانم که هوش مصنوعی به این چیزها تبدیل گردد، افزود: در کلیه ادارات طرح های پژوهشی بر مبنای هوش مصنوعی توسط غیر متخصص صورت می گیرد، در حالیکه کسی که می خواهد در حوزه هوش مصنوعی مطالعه کند، باید متخصص کامپیوتر باشد. هوش مصنوعی از اینجا راه اشتباه خویش را می رود.
رئیسی اردکانی، یادگیری، تصمیم گیری، ارائه راهکار و غیره را از مراحل اجرای هوش مصنوعی عنوان نمود و خاطرنشان کرد: یادگیری که برای هوش مصنوعی ایجاد می شود، پیش از آن باید متخصصان دیگری بر روی آن موضوع مطالعه کرده باشند، یعنی اگر مساله ما حل بحران آب است، در گام اول باید گروه متخصصان هیدروژئولوژیست ها درباره ی آن مطالعه کنند و کافی بودن و صحت داده های آن بررسی شود و بدون این داده ها نمی توان از هوش مصنوعی برای حل بحران آب کمک گرفت.
پدر هیدروژئولوژی ایران با تکیه بر این که از هوش مصنوعی در اجرای پروژه های کلان بدون حضور متخصصان آن حوزه بهره برداری نکنیم، اظهار نمود: در قسمتهایی ما لازم داریم تا هوش مصنوعی مورد نیاز خویش را بسازیم.
وی به بیان توسعه هوش مصنوعی در ایران پرداخت و با اشاره به اینکه از یک دهه قبل شرکت ها در این حوزه فعال شدند، از نقش دانشگاه ها در این حوزه سخن گفت و خاطرنشان کرد: اوج این فعالیتها تاسیس سازمان ملی هوش مصنوعی در سال ۱۴۰۳ بوده است. این سازمان ها و انجمن ها نیز ماهیت خویش را از دست داده اند، چون این سازمان ها که متشکل از متخصصان برجسته هستند، زمانی قادرند طرح بزرگ را اجرایی نماییم که درهای این سازمان باز باشد تا طرح ها به آنها وارد شود. این مجموعه ها با درهای بسته نمی توانند کاری را اجرایی کنند.
رئیسی اردکانی اضافه کرد: کارهای بزرگی از جانب شرکتهای بخش خصوصی انجام شده است، ولی حجم آنها کوچک است، چون آنها تابع بازار هستند. زمینه در این عرصه مهیا است، ولی محدودیت هایی نیز داریم که از آن جمله میتوان به محدودیت دسترسی به داده های باکیفیت اشاره نمود.
اجرای طرح کلان بحران آب
این محقق حوزه هیدروژئولوژی ضمن اشاره به بحران آب در کشور تصریح کرد: برای حل آن نخستین رویکرد ما هوش مصنوعی نیست، بلکه نخستین سؤال ما باید این باشد که چرا این بحران رخ داده است و برای پاسخ به آن نباید وارد هوش مصنوعی شویم. پاسخ به سؤال کار گروهی از متخصصان است و اگر این مساله را حل کنند، می توانیم در این عرصه وارد هوش مصنوعی شویم.
وی پیش نیاز رفع بحران آب را در گام اول زمین شناسی ذکر کرد و اظهار داشت: خوشبختانه در زمین شناسی خوب عمل کردیم. طرح مطالعه آب های ژرف از جانب وزارت نیرو به من واگذار شد و من روی ۱۹ آبخوان دنیا مطالعه کردم و اساس مطالعه آب های ژرف مطالعات زمین شناسی است، چون آب در زیر زمین قرار دارد و اگر زمین شناسان با نقشه های زمین شناسی، وضعیت لایه های زیرین زمین را شناسایی کند، ۷۰ درصد از مسایل آب شناسان حل می شود.
رئیسی اردکانی با اشاره به اینکه در همه آبخوان های کشور مطالعات هیدروژئولوژی انجام شد، افزود: اگر در مطالعات بحران آب یک پارامتر حذف شود، نتایج تحقیقات با هوش مصنوعی اشتباه خواهد شد و در تیم تحقیقاتی تنها به متخصصان کامپیوتر نیاز نیست.
وی ضمن اشاره به بیلان آبی جهرم، اظهار داشت: متوسط آب ورودی به آبخوان جهرم در سال ۱۲۱ میلیون متر مکعب، حجم ذخیره یکبار مصرف این مخزن ۶۹۰ میلیون متر مکعب است، ضمن آنکه به مدت ۴۳ سال اضافه برداشت از این آبخوان داشتیم و از ۶۹۰ میلیون مترمکعب ۵۸۰ میلیون متر مکعب آبی که یک مرتبه قابل استفاده بوده را مصرف کردیم و در نتیجه سطح سفره آب زیر زمینی ۹۰ متر کاسته شده است.
این محقق هیدروژئولوژی ایران تصریح کرد: از سال ۱۳۴۵ چاه های برداشت آب افزایش پیدا کرده است و در نهایت با این اقدامات چاه ها و قنوات خشک شدند و آب رودخانه ها خشک شد و در سالهای خشکسالی بحران داریم، چون قبلا از آب سفره های زیر زمینی استفاده می شد. مصیبت بزرگتر اینست که در جهرم در گذشته آب سفره های زیر زمینی در عمق ۳۰ متری برداشت می شد ولی حال در عمق ۳۰۰ متری آب برداشت می شود، در حالیکه چشمه ها نیز خشک شده اند و این یعنی ۲۷۰ متر لوله و کابل بیشتر و انرژی بیشتر. این مورد را تعمیم دهید به بیشتر آبخوان های کشور در شرایط بحرانی امروز و مشاهده کنید که چه انرژی عظیمی درحال مصرف است و بعد می گوییم برق کم است.
پدر هیدروژئولوژی ایران با اشاره به اینکه این مورد همچون پارامترهایی است که برای حل بحران آب کشور باید به هوش مصنوعی اضافه شود، اظهار داشت: در غیر این صورت هوش مصنوعی نمی تواند به ما کمک نماید.
رئیسی اردکانی، راهکار تئوریک برای حل بحران آب را برداشت به اندازه لازم، جبران آب تخلیه شده و حل بحران به روش هیدروژئولوژیکی عنوان نمود و افزود: همینطور برای حل بحران آب توسط هوش مصنوعی باید بیلان آبی ۳۰ سال گذشته گرفتن شود و برای سالهای آینده انتخابهای مختلفی درنظر گرفته شود تا بتوانیم وضعیت آبی کشور را برای ۳۰ سال آینده را پیشبینی نماییم.
وی تصریح کرد: زمانیکه بر روی آبخوان جهرم مطالعه می کردم، سه گزینه را درنظر گرفتم و این نتیجه حاصل شده که اگر ۲۵ سال ۲۰ درصد مصرف آب را کاهش دهیم، می توانیم این بحران را حل نماییم، ولی وقتی هوش مصنوعی در اختیار داشته باشیم برای این مورد میتوان ۱۰۰ گزینه را درنظر گرفت و با این داده هایی که به آن می دهیم در مدت زمان کوتاهی می تواند پاسخ زیادی به من عرضه نماید و در واقع در این شرایط است که قدرت ما را زیاد می کند.
استاد دانشگاه شیراز، اظهار داشت: یکی از راهکارهای اساسی ما در حل بحران آب نصب کنتور در چاه های کشور است تا مدیریت شود. تصویب کردند که کنتور باید از جانب زارع خریداری شود و مشخص است که خریداری نمی گردد. از طرفی این کنتورها درحال ساخت در کشور می باشند که کافی برای نیاز داخل نیست و اعلام می شود این کنتورها بین ۲۰ تا ۳۰ درصد خطا دارند. کل هزینه خرید و واردات کنتورهای هوشمند از خارج به اندازه یک سد بزرگ است و می تواند کل مشکلات کشور را در مدت ۳ سال حل کند.
وی با طرح این سؤال که در این شرایط چطور می توان پاسخ ها را از هوش مصنوعی دریافت کرد، اظهار داشت: لحظات سختی را دارم، وقتی مشاهده می کنم پس از ۵۰ سال زندگی علمی هیچ کاری نتوانستم برای حل بحران آب کشور انجام دهم و تنها چیزی که می توانم بگویم اینست که:
«در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می رود»
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب