مزایا و معایب هوش مصنوعی برای دانش آموزان دچار معلولیت
به گزارش سرگرمی کامپیوتری، مدارس در همه کشورها درگیر این مشکل هستند که چگونه و کجا باید هوش مصنوعی را به کار بگیرند اما یک پاسخ مهم برای خیلی از این مشکلات می تواند اپلیکیشن های کاربردی سریع برای دانش آموزان دارای معلولیت باشد.
به گزارش سرگرمی کامپیوتری به نقل از ایسنا، برای «مکنزی گیلکیسون»(Makenzie Gilkison) دانش آموز ۱۴ ساله، املا یک چالش بسیار بزرگ است. این دختر ساکن حومه ایندیاناپولیس در آمریکا می تواند کلمات را به زبان بیاورد اما خوانش پریشی او این روند را به قدری خسته کننده می کند که اغلب درحال دست وپنجه نرم کردن با درک مطلب است. مکنزی سالهای ابتدایی مدرسه خویش را این گونه به یاد می آورد: فکر می کردم احمق هستم.
به نقل از فست کمپانی، اکنون هوش مصنوعی به مکنزی کمک کرده است با همکلاسی هایش هم گام شود. او سال قبل به انجمن افتخاری ملی جوانان ارائه شد. مکنزی از یک چت بات سفارشی سازی شده هوش مصنوعی استفاده می نماید که شامل یک برنامه پیشبینی کلمات و تجهیزات دیگری است تا برای او بخوانند. مکنزی اظهار داشت: اگر آنها را نداشتم، احیانا تسلیم می شدم.
هوش مصنوعی نویدبخش کمک به دانش آموزان بی شماری است که به بسیاری از اختلالات بینایی، گفتاری، زبانی و شنوایی مبتلا هستند و مشکلاتی را در انجام دادن وظایفی دارند که دیگران به سادگی آنها را انجام می دهند.
رسیدن جدید ترین فناوری ها به دست دانش آموزان دچار معلولیت، یک اولویت برای وزارت آموزش آمریکا به حساب می آید و این سازمان به مدارس گفته است که باید درنظر بگیرند آیا دانش آموزان به فناوری هایی مانند تبدیل متن به گفتار و وسایل ارتباطی جایگزین نیاز دارند یا خیر. قوانین جدید وزارت دادگستری آمریکا هم مدارس و سایر نهادهای دولتی را ملزم می کند تا برنامه ها و محتوای آنلاین را در دسترس افراد دچار معلولیت قرار دهند.
از طرفی، نگرانی هایی در رابطه با چگونگی اطمینان یافتن از این مورد وجود دارد که دانش آموزان همچون دانش آموزان دچار معلولیت با استفاده از این تکنولوژی ها می توانند یاد بگیرند یا خیر.
دانش آموزان می توانند از هوش مصنوعی برای خلاصه کردن افکار در یک طرح کلی، خلاصه کردن متن های پیچیده یا حتی ترجمه آثار شکسپیر به زبان انگلیسی رایج استفاده نمایند. صداهای ساخته شده توسط کامپیوتر که می توانند قسمتهایی را برای دانش آموزان کم بینا و دچار خوانش پریشی بخوانند، کمتر رباتیک و بیشتر طبیعی می شوند.
«الکسیس رید»(Alexis Reid) یک درمانگر آموزشی در بوستون که با دانش آموزان دچار ناتوانی های یادگیری کار می کند، اظهار داشت: من می بینم که خیلی از دانش آموزان به شیوه خودشان به کاوش می پردازند و حدودا احساس می کنند که یک کد تقلب را در یک بازی ویدیویی پیدا کرده اند اما این فراتر از تقلب است.
«بن اسنایدر»(Ben Snyder) دانش آموز ۱۴ ساله ساکن نیویورک که ناتوانی یادگیری او به تازگی تشخیص داده شده است، زیاد از هوش مصنوعی جهت کمک به انجام دادن تکالیف خود استفاده می نماید.
بن اظهار داشت: در کلاس ریاضی گاهی اوقات آموزگاران من یک مساله را برایم توضیح می دهند اما به نظرم مفهوم کاملی ندارد. اگر من مساله را به هوش مصنوعی ارجاع دهم، چندین روش متفاوت را برای توضیح دادن نحوه حل کردن آن به من عرضه می کند.
بن برنامه «کوئسشن ای آی»(Question AI) را دوست دارد. اوایل روز، بن از برنامه خواست تا به وی در نوشتن طرح کلی گزارش کتاب کمک نماید. وی در ۱۵ دقیقه کاری را به پایان رساند که در غیر این صورت به علت مشکل در نوشتن و سازمان دهی، یک ساعت و نیم طول می کشید. با این حال، بن فکر می کند که استفاده از هوش مصنوعی برای نوشتن کل گزارش به منزله زیر پا گذاشتن قانون است. وی ادامه داد: این تقلب است.
مدارس کوشیده اند تا مزایای فناوری را در مقابل خطر احتمالی آن متعادل کنند. اگر یک برنامه آموزشی ویژه رشد خواندن را بعنوان هدف تعیین کنkد، دانش آموز باید این مهارت را بهبود ببخشد. «مری لاوسون»(Mary Lawson) مشاور عمومی شورای «مدارس گریت سیتی»(Great City Schools) اظهار داشت: هوش مصنوعی نمی تواند این کار را برای آنها انجام دهد.
«پل سانفت»(Paul Sanft) مدیر یک مرکز مستقر در مینه سوتا که در آن خانواده ها می توانند فناوری های کمکی متعدد را امتحان کنند و دستگاه هایی را قرض بگیرند، اظهار داشت: این فناوری می تواند به تراز کردن شرایط برای دانش آموزان دچار معلولیت کمک نماید. بطور قطع اشخاصی وجود خواهند داشت که برخی از این تکنولوژی ها را برای مقاصد شیطانی به کار بگیرند. این همیشه مقرر است اتفاق بیفتد اما من فکر نمی کنم این موضوع، بزرگ ترین نگرانی در رابطه با افراد دچار معلولیت باشد که فقط تلاش می کنند کاری را انجام دهند که قبلا از عهده آن برنمی آمدند.
خطر دیگر اینست که هوش مصنوعی، دانش آموزان را در دوره های تحصیلی بررسی می کند و از آنجائیکه در شناسایی الگوها خیلی خوب است، بتواند تشخیص دهد که یک دانش آموز به معلولیت مبتلاست. «لوئیس پرز»(Luis Pérez) سرپرست حوزه ناتوانی و فناوری های دیجیتال در «مرکز فناوری قابل دسترسی»(Center for Accessible Technology) اظهار داشت: افشای آن توسط هوش مصنوعی به جای دانش آموز یا خانواده می تواند به ایجاد دوراهی های اخلاقی منجر شود.
مدارس از این تکنولوژی جهت کمک به دانش آموزانی استفاده می نمایند که از نظر تحصیلی مشکل دارند؛ حتی اگر حائز شرایط خدمات آموزشی ویژه نباشند. یک قانون جدید در ایالت آیووا، دانش آموزانی را که مهارت ندارند -حدود یک چهارم آنها- ملزم می کند که یک برنامه مطالعه فردی داشته باشند. دپارتمان آموزش ایالت بعنوان بخشی از این تلاش، مبلغ سه میلیون دلار را برای یک برنامه آموزشی شخصی سازی شده مبتنی بر هوش مصنوعی هزینه کرد. وقتی دانش آموزان با مشکل روبه رو می شوند، یک آواتار دیجیتال مداخله می کند.
فناوری های هوش مصنوعی بیشتر بزودی در دسترس خواهند بود.
«بنیاد ملی علوم آمریکا» بودجه پژوهش و توسعه هوش مصنوعی را تأمین می کند. یک شرکت درحال توسعه فناوری هایی جهت کمک به کودکان دچار مشکلات گفتاری و زبانی است. «موسسه ملی هوش مصنوعی برای آموزش استثنایی» در دانشگاه بوفالو هم یک کار پیشگام را در زمینه تشخیص دست خط انجام داده است که به سازمان «خدمات پستی آمریکا» کمک کرده تا صدها میلیون دلار با پردازش خودکار صرفه جویی کنند. «ونو گوویندارجو»(Venu Govindaraju) مدیر این موسسه اظهار داشت: ما قادریم اپلیکیشن پستی را با دقت بسیار بالایی بررسی نماییم. وقتی نوبت به دست خط کودکان می رسد، بشدت شکست می خوریم. این حوزه به کار بیشتری نیاز دارد.
مرتب سازی تعداد زیادی از برنامه های توسعه یافته توسط شرکتهای فناوری آموزشی می تواند یک چالش زمان بر برای مدارس باشد.
مکنزی آرزو دارد که استفاده از برخی فناوری ها آسان تر باشد. گاهی اوقات یک خصوصیت به صورت غیر قابل توضیحی غیر فعال می شود و زمانیکه گروه پشتیبانی درحال بررسی مشکل است، او به مدت یک هفته بدون آن فناوری می ماند. چالش ها می توانند آن قدر سخت باشند که سبب شوند بعضی از دانش آموزان کاملا در مقابل فناوری مقاومت کنند.
با این حال، «نادین گیلکیسون»(Nadine Gilkison) مادر مکنزی که بعنوان ناظر یکپارچه سازی فناوری در قسمت آموزش و پرورش «FTCSC» واقع در ایندیانا کار می کند، شرایط را بیشتر نویدبخش می بیند تا منفی.
در ماه سپتامبر، منطقه تحت نظر او چت بات هایی را جهت کمک به دانش آموزان نیازمند آموزش ویژه در دبیرستان ارائه نمود. نادین تصریح کرد که گاهی آموزگاران هنگام کوشش برای عرضه کمک های مورد نیاز دانش آموزان، با شنیدن در رابطه با این برنامه احساساتی شدند. تا پیش از این، دانش آموزان به کسی متکی بودند تا به آنها کمک نماید و به تنهایی قادر به پیشرفت نبودند. نادین اظهار داشت: حالا دیگر نیازی نیست منتظر بمانیم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب